BAŞARSAK DA MI YAŞASAK; YAŞAMADAN MI BAŞARSAK?
Başarı nedir?
Türk Dil Kurumu sözlüğüne göre: Başarma işi, muvaffakiyet
Şimdi bu tanıma bakarsak; çok geniş çok zor bir anlam.
Başarmak; neyi, niçin, kime göre, ne kadar süre, hangi koşullarda?
Her şeyi mi?
Her zaman mı?
En iyi mi?
Ama aynı sözlükte bir başka tanım daha var: Kişinin yetenek ve yetişmeye bağlı olarak gösterdiği ansal ya da eylemsel etkinliklerinin olumlu ürünü.
Bu tanım daha geniş ve doğru. Yeteneklerimize göre anlık ya da etkinliklerin tümü. Hani biz ne yapabiliyorsak neye göre yetiştirildiysek ondaki ilerleme şeklimiz.
Burada kıyaslayacağımız kişi yine kendimiz. Elimizdeki hazineye göre ne yapabildiğimiz.
Genelde büyük hedefler koyuyoruz kendimize.
En iyi olacağım; 10 günde beş kilo vereceğim, her gün 10.000 adım yürüyeceğim…
En iyi iş insanı ben olacağım; sosyal medyada en çok beğeniyi alacağım.
Yok yok gerçekçi değil; sevimli hiç değil…
Sıkıcı yorucu ve sevimsiz.
Çocuklarının sevdiği yemeği yapan anne veya baba da başarılıdır.
En çok para kazanan olmasa bile iş sağlığına özen gösteren patron en başarılıdır.
Hani diyete başladık ya, ilk adımlarda dün yediğinizden bugün biraz daha az yemek büyük bir başarıdır.
Spora karar verdik; ilk sabah erken uyanıp 10 dakika yürümek ya da gece uyumadan beş mekik çekmek başarıdır.
Kitap okurken günde 1 sayfa başarıdır.
Önemli olan ikinci başarı tarifinde olduğu gibi kendi yeteneklerinize göre anlık ya da sürekli ne yaptığınızdır.
Günde 10 dilim ekmek yiyen bir insanın bir anda 3 dilime düşmesi zor; geçici ve mutsuz edicidir.
Ama her gün bir dilim azaltarak bir haftada 3 dilime düşmesi kalıcı, eğlenceli ve heveslendiricidir.
Hiç spor yapmayan birinin spor salonunda bir anda kendine yüklenmesi sağlığa zararlıdır.
Ama ilk gün 5 sonra 10 sonra 15 dakika ve en sonunda bir saat yürümeyi başarmak vücudumuzla yaptığımız eğlenceli bir yolculuk ve alışkanlıktır.
Özetle büyük başarılardan ibaret değil hayat.
Her tür başarımızı sevelim.
Aslında büyük başarılar üst üste konulmuş küçük başarıların sonucudur.
Hiç kimseye başarı gökten zembille inmiyor; önce başlamayı ve küçük başarılarımızın kıymetini bilmeyi öğrenmek gerek.
Ve kendimiz için kendi istediğimiz yola gitmek gerek…
Sanırım başarılı bir yazı oldu
Dr. F. Yonca AYAS